Kalveren herinneren zich de pijn na het onthoornen en associëren dit met de ruimte waarin het gebeurde. Het Dairy Education en Research Centre van de Universiteit van Brits-Columbia in Canada heeft daar onderzoek naar gedaan. Door het onderzoek hoopten ze meer te leren over de pijn na het onthoornen en de herinnering daaraan.
De uitslag van het onderzoek liet zien dat als een kalf kan kiezen tussen meerdere ruimtes, het de ruimte kiest met de beste ervaring en de ruimte met de slechtste ervaring ontwijkt. Ook liet het onderzoek zien dat naast verdovingsmiddelen, ook ontstekingsremmers belangrijk zijn.
Afdelingen met panelen
Het onderzoek bestond uit twee testen waarbij de onderzoekers een opstelling met drie afdelingen gebruikten. In twee van de afdelingen hingen panelen, rode vierkanten of blauwe driehoeken. Een afdeling zonder panelen verbond de twee andere. De kalveren kregen voor het onthoornen xylazine als narcosemiddel en lidocaïne voor een plaatselijke verdoving. Lidocaïne blokkeert de zenuwen waardoor het kalf geen pijn voelt.
In één van de twee afdelingen met panelen werden de kalveren echt onthoornd, in de andere afdeling deden de onderzoekers alsof. Ook bij de nep-onthoorning kreeg het kalf een verdoving. Na de onthoorning bleven de kalveren nog zes uur in de ruimte, tot de verdoving uitwerkte.
Na een paar dagen lieten de onderzoekers de kalveren weer in dezelfde opstelling. Ze konden heen en weer lopen tussen de twee afdelingen met panelen door de middelste ruimte. De onderzoekers voorspelden dat de kalveren de ruimte waar ze de minst aangename ervaring hadden, zouden ontwijken en dat gebeurde inderdaad. Ondanks de verdoving, zorgde de herinnering aan de pijn na het onthoornen ervoor dat de kalveren de kamer waar zij echt onthoornd waren ontweken.
Meloxicam
Bij het tweede experiment werden de kalveren in beide ruimtes onthoornd, maar in één van de twee kregen ze de naast de verdoving ook de ontstekingsremmer meloxicam. Toen ze een paar dagen later weer los door de drie afdelingen mochten lopen, bleven ze langer in de ruimte waar ze de meloxicam hadden gekregen. De ontstekingsremmer verminderde de pijn achteraf en daardoor was de herinnering aan die ruimte het best.
De resultaten laten zien dat de kalveren zich de pijn na het onthoornen herinneren en verbinden met de ruimte waarin het gebeurde. Volgens de onderzoekers is het daarom belangrijk om een zenuw-blokkerend verdovingsmiddel als lidocaïne te gebruiken, maar daarnaast ook een ontstekingsremmer als meloxicam.
